zondag 31 maart 2013

Schooltje

Jaap en Charles hadden met hun laatste vracht naar Marghita ook een nieuwe keuken mee voor het schooltje in Getz. Paul heeft foto's gemaakt van de montage.


Nieuwe foto's

zaterdag 30 maart 2013

Artikel uit de Volkskrant




Reportage: Discriminatie in Hongarije
Daniel Rosenthal

'Bezem staat klaar voor de Roma'

Leerlingen op 't plein van Magister, een school in Tiszavasvari die alleen door Roma wordt bezocht.

Twee leden van de burgerwacht patrouilleren 's nachts, vooral tegen de 'zigeunercriminaliteit'.
Afkeer van zigeuners wordt hardop geuit in het stadje van de racistische Jobbik. Maar hoe erg is
de praktijk?

Jozsef Gyorgy zit bij de halte op zijn bus te wachten. 'Wat er hier zoal te beleven valt?' De
gepensioneerde imker moet even nadenken: 'Wel, je zou een zigeunermeisje kunnen kopen.'
Gyorgy houdt niet van Roma, zoveel is duidelijk. En hij is niet de enige in Tiszavasvari, een stadje in het noordoosten van Hongarije. Drie tienermeisjes die net van school komen, klagen dat er zonet een
zigeunerjongen op hen heeft gespuwd. Een studente bosbeheer verduidelijkt: 'De niet-Roma houden
niet van de Roma en daarvoor hebben ze hun redenen.' Bij de groentenwinkel op de hoek mogen de Roma niet eens meer naar binnen. De verder sympathieke uitbaatster heeft een bezem klaar staan om ze weg te jagen. Er is hier al genoeg gestolen, klaagt ze. Naast haar maakt een man een maaiende beweging met zijn armen. Het probleem kan alleen met een kalasjnikov of een uzi worden opgelost, lacht hij. Het is niet voor niets dat Tiszavasari de hoofdstad van Jobbik wordt genoemd. De
extreem-rechtse partij is berucht om zijn racistische standpunten. Met een uitgesproken
nationalistisch programma haalde de partij bij de laatste parlementsverkiezingen bijna 17
procent van de stemmen. In Tiszavasvari deed ze het nog beter. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 is ze de eerste en enige Hongaarse stad met een Jobbik burgemeester. Het bleek geen
toevalstreffer. In oktober vorig jaar werd Erik Fulop bij tussentijdse verkiezingen met veelzeggend
gemak herkozen. Voor de Roma van Tiszavasvari voorspelde dat niet veel goeds. De strijd tegen 'zigeunermisdaad' is een van de hoofdpunten in het programma van Jobbik. Vooral in het arme noordoosten van Hongarije werden Roma de afgelopen jaren geïntimideerd door aan de partij gelieerde paramilitaire groepen. Maar in Tiszavasvari is er van die radicale retoriek weinig te merken. Tussen woorden en daden blijkt een hemelsbreed verschil te liggen. Een door burgemeester Fulop opgerichte 'gendarmerie' is alweer verdwenen. Er patrouilleert 's nachts een burgerwacht, maar die werd al meer dan twintig jaar geleden opgericht. De straatvegende Roma blijken weinig last van Jobbik te hebben. Ze maken gebruik van een regeringsprogramma, waardoor werklozen wat extra kunnen verdienen.
Wel in overvloed aanwezig zijn overheidsborden met verwijzingen naar Europese subsidies, toch wel
raar voor een partij die de Europese Unie wil verlaten. Vorig jaar werd tijdens een Jobbikbetoging nog een Europese vlag verbrand. 'Ja, de Europese Unie vormt een bedreiging voor onze identiteit,' bevestigt
locoburgemeester Ibolya Sipos, 'maar die subsidies zijn welkom.' Om in Tiszavasvari sporen van
Jobbik te vinden, moet je naar het kabinet van de - zieke - burgemeester. Daarin vind je behalve een portret van de stichter - 'getekend door mijn dochter', vertelt Sipos trots - en de partijvlag
ook de Arpad-vlag, die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt door de beruchte Pijlenkruisers.
Zusterstad in Iran
Nog het meest tot de verbeelding spreekt een sierbord in de kast. Het is een cadeau van de
burgemeester van Ardabil, sinds vorig jaar de eerste zusterstad van Tiszavasvari. Waarom voor Iran
werd geopteerd, laat zich raden. Jobbik-leider Gabor Vona is een bewonderaar van de Iraanse leider
Ahmadinejad. Diens uitvallen tegen Israël passen in de antisemitische retoriek van Jobbik. Sipos, een gedienstige dame, verdedigt de keuze voor Ardibil. Maar haar radicalisme verdwijnt, zodra de Roma ter sprake komen. Voor een aanhangster van Jobbik komt ze opvallend verzoenend over. Criminaliteit is er echter te over in Tiszavasvari. In 2006 werd een onderwijzer in een dorp in de omgeving door woedende Roma doodgeslagen nadat hij een kind had aangereden. Drie jaar later werd een Roma in koelen bloede vermoord, wellicht uit wraak. Sindsdien zijn zware misdrijven uitgebleven, maar de problemen zijn niet helemaal verdwenen. De ethnische Hongaren klagen dat de groenten uit hun moestuin worden gestolen. De dieven worden steevast in de twee zigeunerwijken gezocht. Armoede is er troef. In veel huizen zijn de ramen dichtgeplakt met plastic. Overal slingert afval rond. Verbetering zit er niet in. Bijna alle bewoners leven er van de kinderbijslag. Een gezin met acht kinderen mag rekenen op ongeveer 1.000 euro per maand. Het heeft ervoor gezorgd dat zigeunermeisjes op steeds jongere leeftijd zwanger worden. Van een kinderzwangerschap kijkt in Tiszavasvari niemand op. De
demografische gevolgen laten zich raden. Voorlopig telt Tiszavasvari amper drieduizend zigeuners (op
een totaal van 15.000 inwoners), maar als de geboortecijfers van de Roma niet snel naar beneden
gaan, zullen de ethnische Hongaren binnen afzienbare tijd in de minderheid zijn. Voor de rest
van Hongarije dreigt hetzelfde. Officieel telt de EU-lidstaat 8  procent Roma, maar in werkelijkheid zouden ze met veel meer zijn. 'Door de andere partijen is het probleem jarenlang onder het tapijt
geveegd', klaagt Sipos. Maar zelf heeft ze ook geen kant-en-klare oplossing. 'Misschien moeten we
de kinderbijslag beperken tot drie kinderen.' Maar het belangrijkste vindt ze onderwijs. 'Alleen dan
kunnen we gelukkig samenleven, wanneer de Roma de elementaire samenlevingsregels respecteren.'
Zelf draagt Sipos haar steentje bij. Twee dagen per week geeft ze les op Magister, een school die alleen
door Roma wordt bezocht. Ook de moeder van de burgemeester werkt er, al 36 jaar lang. 'Kinderen zijn kinderen', zegt ze, wanneer Sipos even gedag komt zeggen. Op tafel ligt een boekje met verhalen uit de Roma-cultuur. Volgens Sipos is het grootste probleem motivatie. Slechts een paar leerlingen halen de middelbare school. Van de ouders komt weinig steun. Dat is te merken in de klas. Zodra
Sipos haar klas binnenstapt, breekt een hels kabaal los. Ze slaagt er niet in de gemoederen tot bedaren
te brengen. Enkele jongens weigeren te gaan zitten. Maar over hun juf ze niets dan goeds. Een
van de grootste belhamels: 'Ze is een goed meisje en ze houdt van zigeuners.' Ibolya Sipos locoburgemeester voor Jobbik, die toch twee dagen lesgeeft aan Roma-kinderen
© de Volkskrant vrijdag 29 maart 2013



woensdag 27 maart 2013

Intressante webstie

vernieuwde website Nederland/ Ro

Charles en Jaap op de terugweg


Een bericht van Jannie en Harmen uit Roemenie, uiteindelijk viel het gelukkig allemaal mee, 
woensdagmorgen zijn Jaap en Charles op tijd vertrokken. Aan de grens was het druk, de passage
duurde drie uur. Het weer was goed en de weg schoon, overnachten doen ze 
bij een autohof in Haag Oostenrijk.
2013-03-27 Thuisreis hulptransport.docx2013-03-27 Thuisreis hulptransport.docx
309 kB   Weergeven   Downloaden  
In Heerhugowaard hebben we vandaag de trailer geladen die volgende week naar Alba Iula en Breaza gaat.

dinsdag 26 maart 2013

Jaap en Charles onderweg



Het transport onderweg heeft toch weer te kampen met sneeuwval, dit keer in Hongarije, zie verder de brief
van Jannie Hulsman



2013-03-26 Dank brief Maarten.docx2013-03-26 Dank brief Maarten.docx
198 kB   Weergeven   Downloaden  

zondag 24 maart 2013

Matrassen

Het ophalen van matrassen in Amsterdam is gistermiddag goed gelukt. Een groot deel van de matrassen stond klaar, met zes man sterk hebben we deze direct geladen. Daarna een kopje koffie en het team ingekrompen tot drie man. Het omwisselen van de matrassen vergt natuurlijk veel tijd, om vier uur zat de trailer bijna helemaal vol en zijn we weer naar Heerhugowaard gereden.

Bedankt medewerkers van het OLVG en Rutger van Joerns Healtcare.


Hier nog een paar foto's

de website van Joerns

Het OLVG

vrijdag 22 maart 2013

Bericht uit Botosani


Hello Mr Maarten,

Thank you for your message . 

Please say thanks to Charles for the money for the young mum. 

I have received a call from 2 people from a church in Suceava . They said they heard about casa Ioana and what we do and they asked me if I can show them some falimies that they can help with a bit of money . So yesterday I went with them on a trip to show them some families. 

1. So I went  with them to  Georgiana ( the young mum ) and they gave her 150 lei. Went in the house and she was with her sister there. It was hot in the house, I  gave her  last week 200 lei for wood , and she bought that . The mayor said it would help her with some fire wood, but he did not. I have also taken a kind of a small bed she can put the small child in it  for sleep. 
2. we went to the old man and they gave him 150 lei too, 
3. the family next to him = 150  lei
4. the family with the girl for operation in targu Mures = 150 too 
5. family with 9 children in the same village.   = 300 lei . 

 So I am sending you some picture of the trip I have made. 

I have taken HAK to all of them and made some pictures of it too .

I would need 200 mp for the roof if you can get any, it would be great. 

Today I have a big load of stones ( balast ) delivered  ( it costs 900 lei ) 

It is a surprise because it is snowing again right now and tonight it will be -7 . so a bit of a winter back again. 

I will try to make a small plan and send it to you . But today I go to the army camp with food, as they have been calling me a lot for  food. 


Thanks for everything 

here is the link:


Thank you a lot, 


 Cristi 

--------------------------

Mooi bericht van Cristi!

Ter verduidelijking Charles Buiter heeft afgelopen zomer € 500,- gegeven aan Cristi om een man te helpen die een prostaat oparatie moet ondergaan. Cristi heeft deze man geld voor de bus naar Botosani gegeven en wat extra zodat hij zich kon laten onderzoeken. Is niet komen opdagen, de man wil niet. Charles heeft besloten het geld nu beschikbaar te stellen voor de jonge moeder met de drie kinderen die niet langer in het tehuis van de kinderbescherming kan wonen omdat de termijn van een half jaar is overschreden.

Goed om te lezen dat Roemeense mensen ook bijspringen!

Het Army camp waar Cristi naar toe gaat is weer drukbevolkt en er is gebrek aan alles. Het zijn nog een paar mensen die slachtoffer zijn geworden van de overstroming een paar jaar geleden, maar ook veel nieuwkomers die hier de winter proberen te overleven. In de zomer is er werk bij boeren en hebben ze daar "onderdak" en eten. In de winter zoeken ze het echter zelf maar uit.


De dakplaten waar Cristi overschrijft zijn nodig om een overkapping boven de containers te maken, voor extra opslag van hulpgoederen maar ook van brandhout. Droog hout is voor zijn kachel enorm belangrijk.

Nu ik toch aan het schrijven ben voor Anna de dochter van Elena in Urgeni ben ik op zoek naar een computer, het is er maar klein dus een laptop zou het beste zijn. Weet iemand iets?


donderdag 21 maart 2013

Hulptransport naar Botosani maart 2013


De reis van Maarten en Ale van 5 t/m 12 maart naar in Roemenië  is goed verlopen. We zijn dinsdagmorgen vroeg vertrokken uit Nederland en na een overnachting in het Paprikahotel en daarna in een overnachting in Bistrita Roemenië zijn we op donderdag aangekomen in Botosani.

Voor de eerste keer konden we lossen op het terrein van Casa Ioana. De spullen die we brachten konden worden opgeslagen worden in de containers die we vorige jaar hebben gebracht. Het lossen ging vlot en zonder problemen, de avond hebben we doorgebracht met Cristi en Aline heerlijk gegeten en op een ontspannen manier veel dingen met elkaar besproken.

Vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan het kantoor van de kinderbescherming in Botosani. Hier worden moeders met kinderen opgevangen die in de problemen zijn gekomen, veelal door huiselijk geweld. Ook hele jonge moeders die "per ongeluk" een kind gekregen hebben en daardoor door hun familie zijn verstoten kunnen daar terecht. In totaal waren er zeventien moeders met hun kinderen, de leefomstandigheden in het tehuis zijn goed na een halfjaar moet er echter ander oplossing komen. Kindertehuizen familie etc., ze proberen van alles om iets te doen voor de mensen maar het is moeilijk. Wij werden geconfronteerd met de situatie dat een jonge vrouw met drie kinderen het tehuis binnen een paar dagen moest verlaten. De vader van de 1e twee kinderen zit in de gevangenis en de vader van haar derde kind is een schaapherder met heel weinig inkomen die het hele jaren met een kudde schapen rondtrekt ver weg van Botosani. In een dorp niet ver van Botosani is een huis beschikbaar waar ze tijdelijk kan wonen met haar kinderen, aan Cristi de vraag wil jij hier bij helpen, hij wil dit graag maar heeft financieel hiervoor geen mogelijkheden. We hebben samen met de jonge moeder het huis bekeken, dit ziet er goed uit en besloten om in ieder geval voor de 1e maand 600 Ron beschikbaar te stellen voor eten, brandhout, pampers etc., Cristi gaat er verder mee, hij neemt contact op met de burgemeester van het dorp en de directrice van de kinderbescherming om e.a. goed te regelen.

We bezochten ook de voorzitter van de Joodse vereniging in Botosani, via Max Veenstra hebben we 1.000 blikken groenten gekregen onder de conditie er 500 te geven aan de Joodse gemeenschap daar. Het is een interessante ontmoeting geworden, een andere keer meer hierover. 


Daarna bezochten we een gezin met twee kinderen in een heel simpel huisje waarvan de dochter een hartoperatie moet ondergaan, de vraag is willen jullie de reiskosten betalen en medicijnen. De aanvraag komt via de sociale dienst van deze gemeente. De omstandigheden waarom der deze mensen leven is gewoon heel slecht, we hebben potten Hak, sultana's en wat speelgoed voor de kinderen gegeven. 



Daarna bezochten we een werkeloze vader en zijn gezin met maar liefst negen kinderen, zijn vrouw is bijna blind en het huis is absoluut ongeschikt om er te wonen met zoveel mensen. Niet de beste gedachten komen in mij op als ik zo'n waardeloze vader zie en hopeloze situatie waarin zijn  kinderen verkeren. Cristi heeft er al een keer de ramen laten repareren en ook de vloer, verder helpt hij ze met HAK sultana’s en pakketten met Kerst en Pasen. Het is in ieder geval iets. 
Verder bezochten we nog een man van 65 jaar die in die in een eenvoudig huisje woont zonder elektra en zonder vrouw en kinderen. Het huisje staat niet in een dorp de man is slecht ter been, heeft hartproblemen en krijgt een uitkering van € 23 per maand. Triest om te zien, hij begon ook nog te huilen en vertelde dat hij graag in het ziekenhuis zou worden opgenomen niet vanwege zijn hartproblemen maar door de eenzaamheid. 

We bezochten ook de vader van Cristi in zijn drukkerij leuk gesprek gehad, samen met een compagnon maakt hij allerlei drukwerk o.a. met een machine van meer dan 100 jaar oud. 


Daarna bezochten wij de moeder met de vijf kinderen in Urgeni, de moeder was nog op haar werk ze doet ergens in het dorp de huishouding voor iemand. Anna en haar vier broertjes waren wel thuis en zaten lekker bij de kachel naar de TV te kijken. Het gaat heel goed met hen, op school gaat het goed en ze zien er een stuk beter uit dan bij onze eerste ontmoeting afgelopen zomer. 


Voor ons stond weer een heerlijke maaltijd klaar bij Aline, na het nuttigen hiervan en nog het uitwisselen van onze ervaringen gingen we naar Casa Ioana om te gaan slapen. Daar was de kapper net klaar met het knippen van de kinderen en kregen wij ook nog een knipbeurt. 


Zaterdag hebben we afscheid genomen en om negen uur vertrokkenen we naar Breaza. In Deda bezochten we samen met Csaba en Imola een opvang voor dementerende bejaarden. Hier gaat met regelmaat spullen die wij brengen naar toe, hulpmiddelen maar ook HAK en sultana's, soep etc. De mensen worden er goed opgevangen, de kamertjes zijn klein en overbevolkt maar met de beperkte middelen doet het verplegend personeel wat ze kunnen, om alles zo leefbaar mogelijk te maken, geen eenvoudig opgave. Zaterdagavond hebben we tijdens en na het eten gezellig zitten kletsen met Csaba en Imola over de dingen ons bezighouden.

Zondag hebben we de kinderen weer opgehaald uit hun thuissituatie, ook hebben we een ontmoeting gehad met Elena de social werkster van Urmenis. Hier gaat binnen kort een container naar toe zodat ze vandaar uit hulpgoederen kan verspreiden.

Maandagmiddagmorgen vroeg aan de terugreis begonnen dinsdag kregen we in Duitsland nog problemen door sneeuw!! We sliepen die nacht wel weer in ons eigen bed. De verkeerssituatie in Duitsland

Maarten en Ale maart 2013


woensdag 20 maart 2013

Container staat in Urmenis

Na gisteren de gelost te hebben in Marghita zijn Gerrit en Sijbe vandaag naar Urmenis gereden en hebben daar de container gelost. Alles was goed voorbereid, de kraan stond klaar en omdat het voor een goed doel was koste het slechts 100 Ron.

De burgemeester kwam een kijkje nemen Elena was erbij net als Csaba en Imola. Op deze manier kan Elena nog weer iets meer betekenen voor de mensen in en rond Urmenis. Ook daar is het armoede troef zoals velen van ons weten.

Imola heeft foto's gemaakt, klik hier

dinsdag 19 maart 2013

Een bericht over het transport onderweg


Gerrit De Boer 
19:11 (1 uur geleden)
aan mij
Hallo Maarten,
Een klein berichtje van ons.

Wij Sijbe en Gerrit hebben zaterdag de auto gehaald uit Heerhugowaard voor een transport naar Marghita en Urmenis.

Maandagmorgen heel vroeg vertrokken uit Metslawier, waar we direct na Groningen al werden getrakteerd op witte wegen, dit is de hele dag doorgegaan tot we in Hongarije aankwamen waar het erg regende. Die avond gegeten en de nacht gebracht te Bicske.

Dinsdagmorgen vroeg vertrokken richting Marghita. Net voor opgang stokte de auto, geen diesel meer, terwijl je normaal ook nog een rondrit in Roemenie kan rijden. Het probleem was dat de leiding tussen beide tanks verstop was en door druk in de volle tank te blazen liep langzaam de andere tank weer vol. Na 2 uur werk op de grens en een boete van 20 euro (de lading 20 cm te breed) om 15.00 uur aangekomen (plaatselijke tijd) en na koffie gelost.  Daarna naar Chet gereden om de school te bekijken en de schoolborden te afleveren. Mooi om te zien hoe het is geworden en dat het goed gebruikt wordt (70 leerlingen) Deze leerling krijgen hierdoor een kans op een betere toekomst. Vanavond bij Jannie en Harmen gegeten, vroeg op bed en morgenvroeg naar Breaza om de container te lossen in Urmenis.

Groet Sijbe en Gerrit


ps. Maarten na dit bericht heb ik even geen mail weer ivm. geen internet, dit bericht heb ik gemaakt bij Jannie.
7 bijlagen — Alle bijlagen downloaden   Alle afbeeldingen weergeven   Alle afbeeldingen delen  
IMG_4932.jpgIMG_4932.jpg
48 kB   Weergeven   Delen   Downloaden  
IMG_4933.jpgIMG_4933.jpg
59 kB   Weergeven   Delen   Downloaden  
IMG_4934.jpgIMG_4934.jpg
56 kB   Weergeven   Delen   Downloaden  
IMG_4936.jpgIMG_4936.jpg
46 kB   Weergeven   Delen   Downloaden  
IMG_4937.jpgIMG_4937.jpg
54 kB   Weergeven   Delen   Downloaden  
IMG_4938.jpgIMG_4938.jpg
52 kB   Weergeven   Delen   Downloaden  
IMG_4939.jpgIMG_4939.jpg
50 kB   Weergeven   Delen   Downloaden